Aan de westkant van de Oostvaardersplassen ligt een enorm groot weidegebied. Bij het bezoekerscentrum krijg je een mooi overzicht over dit gebied en de tienduizenden ganzen die hier in het voorjaar aanwezig zijn. Voornamelijk brandganzen die hier opvetten voor de lange reis naar hun arctische broedgebieden. Maar ook veel grauwe ganzen die hier hun kuikens krijgen. En de eieren en kuikens trekken weer rovers aan, zoals deze Kleine Mantelmeeuw. Een grote opportunist, continu vanuit de lucht loerend op de kans om een ei of jong kuiken te snaaien. Deze meeuw zag ik landen op een klein eilandje in het water, waarna ze even later weer opvloog met een groot ganzenei in de snavel. Even verderop ging ze dit in het water leeg zitten eten. Vanaf het moment dat ze naar beneden duikt om het ei te stelen weet je dat er actie komt. Een korte sluitertijd zorgt ervoor dat er geen bewegingsonscherpte plaats vindt tijdens de opname. Om de vliegende meeuw los te krijgen van de drukke achtergrond kies ik een groot diafragma (dus laag f-getal), f 6.3. Dan is het een kwestie van wachten tot ze weer opstijgt en de vogel met continu autofocus te volgen. Heel fijn is de instelling om het oog scherp te houden (eye-tracking) dat de moderne camera's uitstekend beheersen. Een niet al te klein scherpstelpunt (middle) zorgt ervoor dat ik de meeuw redelijk makkelijk in het scherpstelpunt kan houden. En hoef ik alleen nog maar de afdrukknop in te drukken. Hebbes.